Το blog αυτό δεν έχει σχέση μόνο με γάτες και σκύλους... αλλά τα υπόλοιπα θα τα δείτε εδώ!
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
Χριστουγεννιάτικο δεντράκι..
Χριστουγεννιάτικο εσύ δεντράκι
με τα κεράκια τα πολλά
τι θα μου φέρεις για παιχνιδάκι
απ' τα πολλά σου τα καλά;
Παιδιά κοιτούν τα χρυσά σου κάλλη
καθένα πόσο λαχταρά
για να μοιράσεις τα δώρα πάλι,
να τους χαρίσεις την χαρά.
Μικρό δεντράκι αγαπημένο,
τέτοια ομορφιά έχει κανείς;
Με τι λαχτάρα σε περιμένω
κάθε χρονιά για να φανείς.
Να΄μουν του σταύλου έν΄ άχυρο..
Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.
Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.
Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
Κωστής Παλαμάς
Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Στα χρόνια του πολέμου..
Στο χιόνι πήγανε πολλοί
να σώσουνε πατρίδα
μέσα στο κρύο αβοήθητοι
με όπλα και μ΄ελπίδα
Μονάχοι τους στο κρύο,
πήγαν να πολεμήσουν,
μα χάθηκαν πολλοί
νεκροί και σκοτωμένοι
Ο στρατηγός τους δυνατός
και γεμάτος πίστη
θάρρος έδινε πολύ
και έβλεπε τη νίκη..
Αίμα χυνόταν τα πρωινά
και συμμετείχαν σκοτωμοί,
αλλά στο τέλος η Ελλάδα,
γλένταγε για τη νίκη της!
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
Αρχίζουν πάλι τα σχολειά!
Αρχίζουν πάλι τα σχολειά
κι όλα είναι μια χαρά
διαβάζουμε όλοι πολύ
για να είμαστε άριστοι
Μόλις χτυπήσει το κουδούνι
γίνεται του σατανά
τρέχουν όλοι πάνω κάτω
σκαν των δασκάλων τα μυαλά!
Μόλις μπει ο δάσκαλος μέσα
μιλάμε όλοι δυνατά
και γίνεται καζάνι
του δασκάλου το κεφάλι
Αρχίζουμε την Ιστορία
και μετά τη Φυσική
συνεχίζουμε με Γλώσσα
και άντε πάλι απ΄την αρχή
Στο διάλειμμα όλοι χτυπούν
τα γόνατα όλα πονούν
και όταν γίνουνε καλά
γίνεται του σατανά!
Έτσι λοιπόν είναι παιδιά
αυτή η σχολική χρονιά
μην φοβάστε όμως πολύ
θα περάσει στην στιγμή!
Τζένη Κωνσταντινίδη
Το φεγγάρι..
Το φεγγάρι τριγυρίζει
όπου θέλει στη στιγμή
κάθε βράδυ μας φωτίζει
και μας αγαπάει πολύ
Το δρόμο του μια μέρα χάνει
απ΄την Βόρειο Αμερική
το βοηθάει όμως ο ήλιος
και τον βρίσκει στη στιγμή!
Το καλό μας το φεγγάρι
είναι όμορφο πολύ
κι αν ζητάει καμιά βοήθεια
ο ήλιος είναι πάντα εκεί
Τζένη Κωνσταντινίδη
Εποχές..
Τον χειμώνα τον κρυουλιάρη
ανατριχιάζω ως τον λαιμό
τα δέντρα είναι γυμνομένα
και χιονίζει στο λεπτό
Την άνοιξη χαζεύω εγώ
τα τριαντάφυλλα εδώ
κι άμα πάει πρωτομαγιά
τα μαζεύω στο λεπτό
Το καλοκαίρι πλατσουρίζω
στις θάλασσες τις δροσερές
μα το φθινόπωρο εγώ
διαβάζω για το σχολειό
Τζένη Κωνσταντινίδη
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Κυριακή 27 Ιουνίου 2010
Kάποια στιγμή..
Κάποια στιγμή όλα θ΄αλλάξουν
μαγικά...
Κάποια στιγμή όλα θ΄αλλάξουν
όμορφα...
Κάποια στιγμή θα γίνει ο κόσμος
μαγικός...
Κάποια στιγμή θα γίνει ο κόσμος
όμορφος...
Κάποια στιγμή δεν θα φοβόμαστε
κανέναν...
Κάποια στιγμή δεν θα φοβομάστε
τίποτα κακό...
Κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει πια
η ζήλια...
Κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει πια
η βία...
Κάποια στιγμή όλα θα γίνουν
διαφορετικά...
Κάποια στιγμή θ΄αλλάξουν όλα
μαγικά...
Κι αν στην ζωή μας κάτι δύσκολο
συμβεί...
Θ ΄αλλάξει μόνο αυτό κάποια
στιγμή...
Τζένη Κωνσταντινίδου
Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010
Κοιμάμαι..
Κλείνω τα ματάκια
μες τα πουπουλάκια
και χώνομαι μέσα
στα παπλωματάκια
Ονειρεύομαι εγώ
στο μαξιλάρι το μικρό
νεράιδες και νανάκια
που μου μαγεύουν το μυαλό
Και τα μεσάνυχτα εγώ
κοιμάμαι ήσυχα εδώ
είναι ωραία και μαλακά
στα σεντονάκια τα μικρά
Κυριακή 13 Ιουνίου 2010
Ουράνιο τόξο
Ουράνιο τόξο λαμπερό
μεγάλο και χρωματιστό
σ΄αυτό το μέρος το μικρό
ρίχνεις τα χρώματα σου εδώ
Κάποιες μέρες που είσαι εδώ
απ΄το παράθυρο κοιτώ
χαζεύω και παρατηρώ
τα χρώματα σου, μόνο εγώ
Ουράνιο τόξο φωτεινό
θεόρατο και μαγικό
σ΄αυτό το μέρος το μικρό
ρίχνεις τα χρώματα σου εδώ
Τζένη Κωνσταντινίδου
Κάθε μέρα
Κάθε μέρα στην ζωή μας
πράγματα κάνουμε πολλά
ευχάριστα,δυσάρεστα
αλλά και φοβερά!
Κάθε μέρα βγαίνει ο ήλιος
η βροχή και η συννεφιά
μας δροσίζουν,μας παγώνουν
κάθε μέρα όλα αυτά
Οι μεγάλοι μες στους δρόμους
τρέχουνε για μια δουλειά
κάποιοι όμως μένουν σπίτι
για να φροντίζουν τα παιδιά
Κάθε μέρα στην ζωή μας
πράγματα κάνουμε πολλά
ωραία,ευχάριστα,καλά
αλλά διαφορετικά
Τζένη Κωνσταντινίδου
Ο Ρατατούης..!!
Η ταινία περιγράφει την ιστορία του Ρεμί, ενός καλοφαγά ποντικού που θέλει να γίνει μάγειρας στο καλύτερο εστιατόριο του Παρισιού. Έτσι λοιπόν αποφασίζει να βοηθήσει ένα δόκιμο μάγειρα στο εν λόγω εστιατόριο. Ο καλύτερος κριτής όλης της χώρας επισκέπτεται το εστιατόριο και ο Ρεμί φτιάχνει ένα απλό φαγητό το οποίο εκπλήσσει τον κριτή, γιατί είχε να το γευτεί από τα παιδικά του χρόνια. Όταν ο κριτής δοκιμάζει το υπέροχο αυτό φαγητό (Ρατατούι), γράφει σε όλες τις εφημερίδες του Παρισιού τις καλύτερες κριτικές. Οπότε το εστιατόριο αρχίζει να γίνεται διάσημο και πάλι και να αποκτά όλο και περισσότερους πελάτες. Μέσα από όλη αυτή την ιστορία υπάρχει και εγκιβωτισμός, δηλαδή μία ιστορία μέσα σε μία άλλη. Ανακαλύπτουμε, λοιπόν, πως ο Λιγκουίνι, ο μάγειρας που βοήθησε αυτός ο ποντικός, έχει κληρονομήσει το εστιατόριο από τον πατέρα του Γκουστό. Τέλος, ο Λιγκουίνι αναγνωρίζει πως ο Ρεμί, ένας ποντικός, έχει φτιάξει τόσο υπέροχες γεύσεις για όλο το εστιατόριο και πως αντί για αυτόν αξίζει τα συγχαρητήρια ο Ρεμί.
Ψηλά στον ουρανό!
Ο 78χρονος Καρλ Φρέντρικσεν, ένας συνταξιούχος πωλητής μπαλονιών, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής του: δένει στο σπίτι του χιλιάδες μπαλόνια και πετάει προς τα άγρια τοπία της Νότιας Αμερικής. Στην πορεία όμως ανακαλύπτει ότι δεν είναι μόνος… Μαζί του βρίσκεται ο μεγαλύτερος «εφιάλτης», ένας 8χρονος λαθρεπιβάτης που ακούει στο όνομα Ράσελ και που θέλει επίσης να εξερευνήσει το άγνωστο. Στο ταξίδι τους θα συναντήσουν τους πιο εξωτικούς και παράξενους χαρακτήρες, σε μια περιπέτεια γεμάτη γέλιο, δράση αλλά και συναίσθημα.
Σάββατο 12 Ιουνίου 2010
Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
Μουσείο Μαθητικής Ζωής στο 5ο Δημοτικό Βριλησσίων!
Σε μια στιγμή όλα γύρω μου ζωντάνεψαν. Τα τοποθετημένα στη σειρά μολύβια άρχισαν να γράφουν, τα βιβλία άκουγες να διαβάζονται από παιδιά, οι κρεμασμένες εικόνες στους τοίχους ζωντάνεψαν». Ετσι περιγράφει ένας μικρός μαθητής το «Μουσείο Μαθητικής Ζωής» που από χθες άνοιξε τις «πύλες» του στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Βριλησσίων, για να μας ταξιδέψει στον χρόνο και στις σχολικές αίθουσες της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Το μεράκι δύο δασκάλων, της Γιολάντας Τσορώνη και της Αντας Ευαγγέλου για τη δημιουργία ενός μουσείου που «δένει» το σχολικό γίγνεσθαι του χθες με το σήμερα αποζημιώνει τους επισκέπτες του, αφού τα εκθέματα είναι μοναδικά και αποτυπώνουν με επιτυχία τη σχολική ζωή του περασμένου αιώνα.
Οι δύο εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να προχωρήσουν στο εγχείρημα αυτό πριν από περίπου δύο χρόνια - «σε μια εποχή άκρατου καταναλωτισμού που έχει δημιουργήσει στα παιδιά την πεποίθηση ότι η ευμάρεια που απολαμβάνουν σήμερα ήταν δεδομένη για τα ελληνόπουλα όλων των γενεών», θα πει η κ. Τσορώνη.
Σύνδεση εποχών
Ο βασικός στόχος της δημιουργίας του μουσείου είναι η σύνδεση των εποχών. «Να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά πως και με πενιχρά μέσα μπορεί κανείς να αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Να αντιληφθούν ότι το χθες των παππούδων τους είναι το σήμερα για τους μαθητές των υπανάπτυκτων χωρών», λέει η κ. Ευαγγέλου.
Ο βασικός στόχος της δημιουργίας του μουσείου είναι η σύνδεση των εποχών. «Να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά πως και με πενιχρά μέσα μπορεί κανείς να αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο. Να αντιληφθούν ότι το χθες των παππούδων τους είναι το σήμερα για τους μαθητές των υπανάπτυκτων χωρών», λέει η κ. Ευαγγέλου.
ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ
Λυπήθηκα όταν άκουσα ότι έδερναν τα παιδιά
Λυπήθηκα όταν άκουσα ότι έδερναν τα παιδιά
Το μουσείο είναι ένα από τα οκτώ που λειτουργούν σε όλη τη χώρα, αλλά είναι το μόνο επισκέψιμο σε όλη την Αττική και φιλοδοξεί από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο να αποτελέσει πόλο έλξης και για τα άλλα σχολεία της περιοχής -και όχι μόνο- μέσα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα, εμπλουτισμένα με πολύτιμες μαρτυρίες πρόθυμων παλαίμαχων δασκάλων, οι οποίοι με ζέση και ενθουσιασμό κατέγραψαν προσωπικές μαρτυρίες και εμπειρίες από την επαγγελματική τους πορεία.
«Θα επιδιώξουμε βιωματική προσέγγιση μέσα από τα προγράμματα. Ενα μέρος των δραστηριοτήτων θα περιλαμβάνει και τη χρήση νέων τεχνολογιών. Επόμενος στόχος μας είναι να στεγαστεί το μουσείο σε έναν μεγαλύτερο χώρο, είτε ιδιωτικό είτε της τοπικής αυτοδιοίκησης. Να εμπλουτιστεί και να αναγνωριστεί σε όλη την Ελλάδα», μας λέει ο διευθυντής του σχολείου, Σπύρος Χρυσούλης.
Οι μαθητές του 5ου Δημοτικού νιώθουν ανάμεικτα συναισθήματα κοιτώντας εικόνες και άγνωστα σε αυτούς σχολικά αντικείμενα. «Οταν μπήκα στο μουσείο, ένα ρίγος με διαπέρασε και ένα δέος με έκανε να ανατριχιάσω. Ηταν υπέροχα. Αν και λυπήθηκα λίγο, όταν άκουσα ότι τα παιδιά έτρωγαν ξύλο κι όταν είδα τις εικόνες που τα παιδιά ήταν ξυπόλητα στην τάξη δεν έπαψα να θαυμάζω ό,τι έβλεπα. Οταν είδα τα πράγματα αυτά, ένιωσα ασύγκριτη χαρά. Αν και δεν θα ήθελα να είμαι εκεί, θα ήθελα να ζήσω μια τέτοια στιγμή» λέει ο Θοδωρής, μαθητής της Ε’ τάξης. «Μουσεία υπάρχουν πολλά. Σαν το δικό μας όμως ελάχιστα», λέει η Λυδία.
Αλλες εποχές...
- Ο μισθός του δασκάλου το 1960 ήταν 1.000 δραχμές
- Την περίοδο 1963-1968 στα χωριά λειτουργούσαν μαθητικά συσσίτια.
- Μέχρι το 1963 τα βιβλία τα πλήρωναν οι μαθητές.
- Μέχρι το 1971 οι επιθεωρητές βαθμολογούσαν τον δάσκαλο σε πέντε τομείς, με άριστα το 25.
- Μέχρι το 1971 στην επαρχία τα σχολεία λειτουργούσαν πρωί και απόγευμα, εκτός Τετάρτης και Σαββάτου που οι μαθητές ασχολούνταν με αθλητικές δραστηριότητες, μαθήματα Ερυθρού Σταυρού και κατηχητικό.
Αναπαράσταση
Από το Αστρος έφεραν τα ξύλινα θρανία
Από το Αστρος έφεραν τα ξύλινα θρανία
Ξύλινα ενιαία θρανία, μια μαθητική ποδιά, η αφίσα με τον χρόνο, τα 12 «παιδιά του» και τις 4 εποχές, το κοντύλι, βοηθήματα για τον δάσκαλο -μεταξύ αυτών και η περίφημη βέργα- μαθητικοί έλεγχοι, και φυσικά σχολικά βιβλία της εποχής. Για τη συγκέντρωση του υλικού, οι δασκάλες επισκέφθηκαν παλαιοπωλεία, παλιές βιβλιοθήκες και παλιά σχολεία, ενώ ζήτησαν και από τους γονείς των μαθητών να εμπλουτίσουν τα εκθέματα με προσφορές προσωπικών τους αντικειμένων.
«Μεγάλη δυσκολία αντιμετωπίσαμε στην εύρεση ξύλινων θρανίων τα οποία χρειαζόμασταν προκειμένου να αναπαραστήσουμε το σχολικό περιβάλλον της μεταπολεμικής πραγματικότητας. Τελικά, τα βρήκαμε στο Παράλιο Αστρος Κυνουρίας, μας παραχωρήθηκαν από το σχολείο της περιοχής και «ταξίδεψαν» ως εδώ», λένε οι δασκάλες.
ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ
Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Happy summer
Happy summer everybody
look again the yellow sun
swim across the stormy waters
in the blue and little sea
Look the sunset in the beach
it is magic and too rich
kids are playing in the sea
and beginning to sing
Happy summer to all people
summer holidays beginning
swim across the stormy waters
in the blue and little sea
Σάββατο 5 Ιουνίου 2010
Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
Ο άλλος μου εαυτός.......
Ο Πανούλης προσπαθεί πολύ να είναι καλό παιδί, μα δυστυχώς πάντα κάτι συμβαίνει και δεν τα καταφέρνει. Και για όλα φταίει αυτός ο απαίσιος, ο άλλος του εαυτός.
Ο Πανούλης θα ήθελε πολύ να απαλλαγεί από τον άλλο του εαυτό, αλλά είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεφορτωθείς κάποιον που δεν καταφέρνεις να συναντήσεις. Και ακόμα πιο δύσκολο να συνεννοηθείς με τους μεγάλους...
Μια μαμά για μένα.....
Ήθελα μια μαμά για μένα. Μια μαμά που να με προσέχει, να μου ανοίγει την αγκαλιά της, να με φωνάζει "καρδούλα μου", να μου φτιάχνει πατάτες τηγανητές, να μου διαβάζει παραμύθια.
Μια μαμά για μένα έψαχνα να βρω. Εντάξει;
Δεν ήταν όμως τόσο εύκολο. Γιατί η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, ακόμη και ο κακός ο λύκος, αλλά και η δασκάλα μου, η γιαγιά μου και ο μπαμπάς μου, πιο πολύ απ' όλους ο μπαμπάς μου, όλα ήταν μπερδεμένα μέσα μου. Μέχρι που τη βρήκα. Ανάμεσα στον ουρανό και στη γη.
Και σ' αυτό με βοήθησε πολύ το τυχερό μου αστέρι.
Αλήθεια σας λέω!
Μια ιστορία ανθρώπινη, συγκινητική, μα πάνω απ' όλα αληθινή, γραμμένη από μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες συγγραφείς.
Μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους, για όσους κάποτε έψαξαν ή ψάχνουν μια μαμά, μα και για όσους δεν έχουν συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι να έχεις μια μαμά... για σένα.
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Ξενοδοχείο για σκύλους!!!
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Make a wish....
Μεγαλώνοντας, ξεχνάμε πολλά….ξεχνάμε εμπειρίες, ξεχνάμε πρόσωπα, ξεχνάμε ακόμα και τον εαυτό μας…το παιδί που ήταν κάποτε ο εαυτός μας…! Ξεχνάμε πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε ένα κόσμο φτιαγμένο για μεγάλους, πόσο δύσκολο είναι να μάθεις να διαβάζεις, να τρως μόνος σου…! Ξεχνάμε πόση ανάγκη έχουν τα παιδιά για ασφάλεια, ηρεμία αγάπη! Πόσο τρομακτικό είναι να χάνεσαι και να μην ξέρεις τι να κάνεις, να είσαι σε χέρια ανθρώπων πιο δυνατών από σένα και είτε επίτηδες είτε όχι, να σου κάνουν κακό!
Από μικροί μαθαίνουμε τη βία, την απόρριψη, το πόνο, το φόβο, την αρρώστια, την απελπισία. Όλοι εμείς, σε αυτό τον κόσμο που όλα προχωράνε γρήγορα, έχουμε εκτός από δικαιώματα και την υποχρέωση να προσέχουμε, να προστατεύουμε να προσφέρουμε αγάπη σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Γιατί τα παιδιά αυτά….που βλέπουμε στα φανάρια, στα νέα της τηλεόρασης, στα νοσοκομεία, στη γειτονιά μας, αλλά και στην τάξη των παιδιών μας…!
…όλα αυτά τα παιδιά του κόσμου μας ανήκουν…!
…και από τον τρόπο που τα φροντίζουμε, θα βγει ένα καλύτερο μέλλον και για τα δικά μας παιδιά!
Τρίτη 25 Μαΐου 2010
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Ξενοδοχείο Walt Disney στην Αμερική.....
Η Walt Disney World αναμένεται να ξεκινήσει την κατασκευή του πρώτου νέου της ξενοδοχείου των τελευταίων επτά ετών, ένα θέρετρο 2.000 δωματίων που θα ανοίξει το 2012 στο Ορλάντο.
Το Art of Animation Resort θα έχει 1.120 σουίτες με δωμάτια για έως έξι άτομα και ακόμη 864 παραδοσιακά δωμάτια με σχεδιασμό με θέμα τέσσερα από τις πιο δημοφιλή κινούμενα σχέδια της εταιρείας: Η Μικρή Γοργόνα, Lion King, Ψάχνοντας το Νέμο και Αυτοκίνητα.Οι επισκέπτες θα πίνουν καφέ στην αυλή τους μαζί με το Βάχλια Τρίτωνα από τη Μικρή Γοργόνα, και θα κοιμούνται σε δωμάτια με χρώματα βγαλμένα από παραμύθια. Για την κατασκευή του ξενοδοχείου οι σχεδιαστές ζήτησαν τη συμβολή των καλλιτεχνών της Walt Disney Animation Studios και Pixar Animation Studios.
Η ανακοίνωση αποτελεί σημάδι ότι η Disney εκτιμά ότι η οικονομία ανακάμπτει. ότι σκέφτεται σταθερή ανάκαμψη βρίσκεται σε εξέλιξη από τη μεγάλη ύφεση ταξίδι που προήλθε από την παγκόσμια ύφεση. Τα στελέχη της Disney ύστερα από αρκετά χρόνια σχεδιασμών, ενέκριναν εντέλει την κατασκευή του τον Ιανουάριο.
Παράλληλα η εταιρεία, σε συνεργασία με την SK Telecom θα διαθέσει από την άνοιξη του 2011 στη Νότιο Κορέα δύο από τα κανάλια της. Τα παιδιά και η οικογένειες στη Νότιο Κορέα θα μπορούν να βλέπουν τα κανάλια Disney Channel και Playhouse Disney Channel στα κορεάτικα.
Αναμένεται η έγκριση από τις ρυθμιστικές αρχές της Κορέας. Στην SK Telecom θα ανήκει το 51% της επιχείρησης και στην Disney το υπόλοιπο 49%. Τα κανάλια θα μεταδίδονται σε τηλεοράσεις συνδεδεμένες με το διαδίκτυο και καλωδιακές.
Το σπίτι από άχυρο θα άντεχε στο φύσηµα του λύκου!
Στην αξιοπιστία ενός… γνωστού παιδικού παραµυθιού, «Τα τρία γουρουνάκια», κατάφεραν Βρετανοί επιστήµονες, αποδεικνύοντας πως τα σπίτια από άχυρα όχι µόνο δεν καταρρέουν µε ένα απλό φύσηµα του κακού λύκου, αλλά µπορεί να αντέξουν ακόµα και σε έναν τυφώνα! Μόλις 4 χιλιοστά µετακινήθηκε ένα αχυρόσπιτο που κατασκευάστηκε στο Πανεπιστήµιο του Μπαθ όταν υποβλήθηκε σε πίεση άνω των τεσσάρων τόνων - ισοδύναµη µε ανέµους ταχύτητας 193 χιλιοµέτρων την ώρα. Ένας συνεταιρισµός στο Λιντς, µάλιστα, σχεδιάζει να αιτηθεί εντός των επόµενων τριών µηνών την κατασκευή 20 αχυρόσπιτων στην περιοχή Κίρκστολ της πόλης. Ένα οροφοδιαµέρισµα θα κοστίζει περίπου 69.000 ευρώ και ένα «ρετιρέ» µε τέσσερα υπνοδωµάτια 185.000 ευρώ.
Το σπίτι που δοκιµάστηκε στο Μπαθ φτιάχτηκε από προκατασκευασµένα ξύλινα πλαίσια τα οποία γεµίστηκαν µε δεµάτια άχυρο. Οι τοίχοι του έχουν σχεδόν µισό µέτρο πάχος. Ο λογαριασµός για τη θέρµανσή του λοιπόν είναι 80% χαµηλότερος από ό,τι για ένα αντίστοιχο σύγχρονο σπίτι κατασκευασµένο από τούβλα και σκωριόπλινθους. Σαφώς χαµηλότερο είναι και το αποτύπωµα διοξειδίου του άνθρακα από την κατασκευή και τα υλικά, καθώς το άχυρο απορροφά διοξείδιο του άνθρακα ενόσω αναπτύσσεται. «Μπορεί να είναι δύσκολο να πάρει κανείς δάνειο για ένα σπίτι από άχυρα λόγω της αντίληψης µεταξύ των κατασκευαστικών εταιρειών πως δεν είναι τόσο ανθεκτικά», δήλωσε ο Πιτ Γουόκερ, διευθυντής του Κέντρου Καινοτόµων Κατασκευαστικών Υλικών στο Πανεπιστήµιο του Μπαθ. «Δείξαµε όµως πως το σχέδιο είναι γερό και κατάλληλο ακόµα και για τα πιο ανεµοδαρµένα µέρη». Όπως επεσήµανε ο Γουόκερ, το σπίτι πέρασε µε επιτυχία και τα τεστ πυρασφάλειας.
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Το σκοτάδι....
Το σκοτάδι με φωνάζει
με φοβίζει, με τρομάζει
σ΄ένα όνειρο με πάει
στον αέρα με πετάει
Σ΄έναν κόσμο μαγικό
το σκοτάδι με είχε φέρει
είχε χρυσόσκονη παντού
με νεράιδες που πετούν!
Αχ! το σκοτάδι είναι μαύρο
το φοβάμαι εγώ πολύ
και με ταξιδεύει αμέσως
σε ένα όνειρο με νάνους!
Τζένη Κωνσταντινίδου
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)